W operacjach obróbki skrawaniem rozróżnia się zabiegi proste i złożone. Zabieg prosty jest częścią operacji odnoszącą się do obróbki jednej powierzchni jednym narzędziem przy stałych parametrach obróbki. Zabieg złożony jest częścią operacji odnoszącą się do obróbki zespołu powierzchni jednym narzędziem, wykonującym ruchy posuwowe według określonego programu (np. obróbka kopiowa) lub do obróbki zespołu powierzchni zespołem narzędzi o sprzężonych ruchach posuwowych przy stałym nastawieniu parametrów skrawania (np. toczenie wałka stopniowego kilkoma nożami zamocowanymi w suporcie przednim tokarki wielonożowej). Szczególną odmianą zabiegu złożonego jest kolejna obróbka szeregu jednakowych powierzchni tym samym narzędziem, przy stałych parametrach skrawania (np. wiercenie kilku jednakowych otworów na wiertarce promieniowej).
W operacjach obróbki plastycznej zabieg (zgodnie z PN--60/M-66002) jest to podstawowa czynność w procesie tłoczenia, wykonywana z użyciem jednego przyrządu bez zmiany narzędzia, w której zachodzi tylko jedna zmiana kształtu tłoczonego przedmiotu. Zabiegiem tłoczenia jest np. pojedynczy ciąg w operacji ciągnienia, natomiast wycinanie i wytłaczanie w tłoczniku jednoczesnym — bez zmiany przyrządu i narzędzia — jest operacją dwuzabiegową.