Jak wcześniej wspomniano, wyróżniki zmienne liniowych składowych albo systemów automatyki jesteśmy w stanie wyrazić liniowym równaniem różniczkowym o stałych współczynnikach. Dotyczy to tylko szeregów stacjonarnych (jednakowych w czasie).

Mechanizmy rzeczywiste zwykle są nieliniowe, ale dla uczynienia prostszym opisu matematycznego dokonuje się ich linearyzacji, co daje możliwość stworzenia zbliżonej deskrypcji liniowej, odnoszącej się do kręgu wybranego punktu pracy na schemacie statycznym. Po linearyzacji mechanizmy ilustrowane są za pomocą liniowych równań różniczkowych o trwałych parametrach ai i bi.

Matematyczne modele opisu procesów fizycznych są z zasady oszacowaniem ich prawdziwego oblicza. W wypadku członów oraz układów automatyki, które charakteryzują przebieg procesu, zachodzącego w analizowanym komponencie czy systemie w postaci korelacji pomiędzy sygnałem wejściowym i wyjściowym są równaniami powstałymi w konsekwencji analizy zjawisk zachodzących w konkretnym komponencie. Równania te są równaniami liniowymi algebraicznymi, różniczkowymi lub też równaniami nieliniowymi, które można zlinearyzować, co oznacza zamienienie ich przybliżonymi równaniami liniowymi.